توی
اینترنت آهنگ جدیدی دیدم که بسیار خوشم آمد و وقتی شنیدمش اشک در چشمانم
سرازیر شد شکیلا وشهریار شعری از فردوسی بزرگ را به صورت امروزیش اجرا
کرده بودند فکر کردم چرا بقیه هنرمندان ما اشعار ملی گرایانه فردوسی
وامثال این بزرگ مرد را اجرا نمیکنند کلا زیباست ولی چند بیتی را از شعر
حذف کردند.

متن اصلی شعر

در این خاک زرخیز ایران زمین
نبودند جز مردمی پاک دین

چو مهر و وفا بود خود کیششان
گنه بود آزار کس پیششان

همه بنده ناب یزدان پاک
همه دل پر از مهر این آب و خاک

پدر در پدر آریایی نژاد
ز پشت فریدون نیکو نهاد

بزرگی به مردی و فرهنگ بود
گدایی در این بوم و بر ننگ بود

کجا رفت آن دانش و هوش ما
که شد مهر میهن فراموش ما

نبود این چنین کشور و دین ما
کجا رفت آیین دیرین ما؟

گرانمایه بود آنکه بودی دبیر
گرامی بد آنکس که بودی دلیر

نه دشمن دراین بوم و بر لانه داشت
نه بیگانه جایی در این خانه داشت

از آنروز دشمن بما چیره گشت
که ما را روان و خرد تیره گش
از آنروز این خانه ویرانه شد
که نان آورش مرد بیگانه شد

چو ناکس به ده کدخدایی کند
کشاورز باید گدایی کند

به یزدان که گر ما خرد داشتیم
کجا این سر انجام بد داشتیم

اگر مایه زندگی بندگی است
دو صد بار مردن به از زندگی است

بیا تا بکوشیم و جنگ آوریم
برون سر از این بار ننگ آوریم

دانلود